Individualisme
Soms hoor of heb ik een gesprek
Waarbij iedereen vanuit zichzelf aan het praten is
“Ik heb dit..” “Ohja, ik heb dat…” “Nee, bij mij …”
Blijkbaar ga ik daaraan meedoen als anderen het gesprek op die manier voeren
Het deed mij nadenken over hoe individualistisch de wereld is
Hoezeer wij met onszelf bezig zijn
Hoezeer ik met mijzelf bezig kan zijn
Alleen is de vraag wel
Zijn we echt bezig met onszelf?
Hoe het van binnen gaat
Waar we behoefte aan hebben
Wat ons lichaam zegt
Of zijn we vooral bezig met hoe we overkomen
Laten horen wat we allemaal weten
Vertellen wat we doen
Een bepaald beeld van onszelf neer proberen zetten?
Juist een bepaald beeld willen onderhouden, want wat als het niet meer voldoet?
Wat het mij ook doet afvragen is, waar komt dat individualistische toch vandaan?
Is het een roep om aandacht?
Waardering willen ontvangen?
Een poging om gehoord en gezien te worden?
Voor de persoon wie wij echt zijn en wij verstopt hebben
Voor de gedachten die wij hebben en zelf net zo hard weer veroordelen
Voor de gevoelens die we wegduwden uit bescherming?
Hoe zou de wereld eruit zien als we eens wat meer met onze echte innerlijke wereld bezig zijn
De momenten dat we met anderen zijn eens echt met de ander bezig zijn
Wat zou er veranderen als we die weggeduwde emoties, gedachten en gedragingen toestaan
Let’s give it a try