Individualisme

Soms hoor of heb ik een gesprek

Waarbij iedereen vanuit zichzelf aan het praten is

“Ik heb dit..” “Ohja, ik heb dat…” “Nee, bij mij …”

Blijkbaar ga ik daaraan meedoen als anderen het gesprek op die manier voeren

Het deed mij nadenken over hoe individualistisch de wereld is

Hoezeer wij met onszelf bezig zijn

Hoezeer ik met mijzelf bezig kan zijn

Alleen is de vraag wel

Zijn we echt bezig met onszelf?

Hoe het van binnen gaat

Waar we behoefte aan hebben

Wat ons lichaam zegt

Of zijn we vooral bezig met hoe we overkomen

Laten horen wat we allemaal weten

Vertellen wat we doen

Een bepaald beeld van onszelf neer proberen zetten?

Juist een bepaald beeld willen onderhouden, want wat als het niet meer voldoet?

Wat het mij ook doet afvragen is, waar komt dat individualistische toch vandaan?

Is het een roep om aandacht?

Waardering willen ontvangen?

Een poging om gehoord en gezien te worden?

Voor de persoon wie wij echt zijn en wij verstopt hebben

Voor de gedachten die wij hebben en zelf net zo hard weer veroordelen

Voor de gevoelens die we wegduwden uit bescherming?

Hoe zou de wereld eruit zien als we eens wat meer met onze echte innerlijke wereld bezig zijn

De momenten dat we met anderen zijn eens echt met de ander bezig zijn

Wat zou er veranderen als we die weggeduwde emoties, gedachten en gedragingen toestaan

Let’s give it a try